Italië is gezegend met wonderschone landschappen, prachtige steden en schilderachtige dorpen. De betoverende schoonheid van iedere regio prikkelt al jaren onze zintuigen. Van stralende stranden tot mediterrane baaien, van kosmopolitische steden tot charmante gehuchten, van ruige bergen tot glooiende heuvels, de diversiteit is van noord naar zuid, van oost naar west bijzonder groot. En als we verder kijken buiten de gebaande paden stuiten we vaak op de meest unieke Italiaanse bestemmingen. Laat je net als ons verwonderen door enkele locaties waarvan je mond van verbazing openvalt.
Madonna della Corona
In een tijdloos landschap van de Monte Baldo bezochten wij tijdens ons eerste verblijf aan het Gardameer de adembenemende Santuario Madonna della Corona. Gevaarlijk hoog balanceert het heiligdom op een rots en kijkt het uit over de Vallei van de Adige. Vanwege de afgelegen locatie is het een architectonisch wonder hoe men het voor elkaar heeft gekregen om eeuwen geleden hier een spiritueel centrum te bouwen. De bedevaartplaats wordt omgeven door steile rotswanden en trekt tot op de dag van vandaag reizigers op zoek naar rust en troost.
Monte Lussari
Het heiligdom Monte Lussari werd in 1360 volgens de legende gebouwd op de plek waar een herder zijn schapen terugvond, geknield rond een bosje bergdennen. Tussen het struikgewas vond hij daar een Madonnabeeld met kind. De huidige kerk die we vandaag de dag zien is gebouwd tussen 1500 en 1600 en bevindt zich op een hoogte van 1789 meter midden in de Julische Alpen van de regio Friuli-Venezia Giulia.
Eeuwenlang was de plek nabij het skioord Tarvisio alleen te voet bereikbaar, geliefd onder avonturiers die het 10 km lange bergpad de Sentiero del Pellegrino namen. Rust, schoonheid en spectaculaire uitzichten zijn gegarandeerd. Het is een van de meest mooie en unieke plaatsen van deze streek dat nu ook bereikbaar is per kabelbaan vanuit het dorp Camporosso.
Chiesetta di San Giovanni
Een ander pareltje in Noord-Italië bevindt zich eveneens in de Dolomieten, om precies te zijn in het sprookjesachtige landschap van Val di Funes. Dichtbij het dorp Santa Maddalena staat het pittoreske kerkje van San Giovanni in een haast surrealistisch landschap. Het witte kerkje met zijn uivormige koepel werd in 1744 gebouwd. Omgeven door uitgestrekte alpenweide, groene dennenbossen en de grillige torenspitsen van het Puez-Odle massief is dit een opmerkelijke en unieke plek.
Cappella della Madonna di Vitaleta
Uitgegroeid tot een van de beroemdste plekken van Toscane is de Cappella della Madonna di Vitaleta. De kleine kapel met zijn cipressen wordt omringd door de glooiende heuvels van Val d’Orcia en is alleen te voet bereikbaar. Het monument werd gebouwd in de 12e eeuw en gerestaureerd in 1884. Het panoramische landschap wordt magisch in de vroege ochtend en ’s avonds wanneer de zon achter de heuvels zakt en er een gouden gloed over de kapel schijnt.
Tempel van Valadier
De geheimzinnige Tempel van Valadier is een uniek meesterwerk gebouwd in 1828 door de Italiaanse architect Giuseppe Valadier. Deze neoklassieke koepeltempel ligt verscholen in een berggrot nabij de indrukwekkende grotten van Frassasi in de regio Le Marche. Het contrast van het elegante achthoekige bouwwerk en de ruw uitgehouwen randen van de bergwanden zal iedereen verrassen. De afgelegen bergtempel staat bekend als ‘Toevlucht van zondaars’ en fungeert als bedevaartsoord voor degene die vergeving zoeken.
Santa Maria di Portonovo en Torre Clementina
In onze geliefde regio Le Marche staat op een unieke plek, maar nu aan zee, de prachtige Santa Maria di Portonovo kerk. Gebouwd op een klif aan het begin van de 11e eeuw door Benedictijnermonniken, wordt het heiligdom omringd door de indrukwekkende natuur van de Monte Conero. Opgetrokken uit het witte Conoro-gesteente lijkt het godshuis wel uit het turquoise zeewater op te rijzen en wordt het omgeven door een dik pak groen mediterraan stuikgewas. Dankzij deze schoonheid wordt de romaanse kerk benoemd door de beroemde Italiaanse dichter Dante Alighieri in de goddelijke komedie. De 18e -eeuwse Torre Clementina is eveneens een karakteristiek bouwwerk in de baai van Portonovo. Wij kunnen geen genoeg krijgen van deze buitengewone plek.
De abdij van San Fruttuoso
Ver weg, moeilijk bereikbaar en in een rustige omgeving, waren het Griekse monniken die in de 10e eeuw de abdij van San Fruttuoso bouwden in de gelijknamige baai. In de 13e eeuw werd de loggia eraan toegevoegd en in de 16e eeuw werd een groot gedeelte van het klooster herbouwd. De toren werd pas in 1562 gebouwd. Tegenwoordig zijn het bezoekers die hier zomers genieten van het beroemde Ligurische strand. Ondanks de drukte die dat met zich meebrengt blijft het een wonderschone locatie. Magisch zijn de zonsondergangen wanneer het rustig is. Nog steeds ligt de abdij afgelegen en is het alleen per boot of te voet bereikbaar.
Rocca Calascio
De regio Abruzzo heeft op ons een diepe indruk gemaakt. Een schitterende bergwandeling, net buiten het dorp Santo Stefano di Sessanio, bracht ons bij het oude fort Rocca Calascio. Het is het hoogste fort in de Apennijnen en kijkt vanaf 1460 meter hoogte uit op de Gran Sasso. De Rocca Calascio werd rond het jaar 1000 gebouwd en tijdens een aardbeving in 1703 zwaar beschadigd. Bijzonder fraai is het nabijgelegen 17e -eeuwse kerkje Santa Maria della Pietà. De tijdloze en spectaculaire plek is gebruikt als filmlocatie in ‘The name of the Rose’ en ‘Ladyhawke’.
Civita di Bagnoregio
Sprakeloos waren we toen we voor het eerst Civita di Bagnoregio zagen, een beeldschoon dorp balancerend op een tufsteenrots. 2500 jaar geleden werd het door de Etrusken gesticht, maar is door de eeuwen heen grotendeels verlaten vanwege een voortdurende erosie. Civita di Bagnoreggio heeft niet voor niets de bijnaam ‘la città che muore’ gekregen, oftewel ‘de stervende stad’. Het uiterst charmante plaatsje is bereikbaar via een loopbrug. Het kleine historische hart is een innemende plek met kleine straatjes, behaaglijke pleintjes en nissen kleurrijk opgefleurd en rijkelijk versierd met bloemen.
Eolische Eilanden
Een natuurlijk paradijs vormen de Eolische Eilanden boven de noordoost kust van Sicilië. De naam is afkomstig van de god Aeolus, de heer der winden, die volgens de legende op het eiland Lipari woonde. De eilanden van vulkanische oorsprong liggen in een prachtige kobaltblauwe zee. Sprakeloos word je bij het zien van Stromboli met zijn permanente eruptie en zichtbare rook. Vooral ’s avonds wanneer de gloeiende lava in zee verdwijnt is het een spectaculair schouwspel. Het eiland Salina is het groenst, Vulcano is beroemd om zijn modderbaden, Lipari om zijn druk en levendig haventje en Panarea wordt zomers het drukst bezocht.
Wat is jouw favoriete unieke Italiaanse bestemming?
Goedemorgen allebei,
Wat een moois hebben jullie weer bij elkaar gezocht. Schitterend! Hoop dat jullie weer gauw mogen reizen en nog meer mooie foto’s en routes vinden. Bedankt voor al dat moois en fijn weekend. En blijf gezond!
Grazie mille, ja wij hopen ook weer snel op reis te kunnen gaan. Er staat een en ander gepland, maar of we dan ook kunnen? We gaan het zien.
Buon weekend a te!