De Borromeïsche Eilanden

De Borromeïsche Eilanden vormen een kleine archipel omringd door het diepblauwe water van het Lago Maggiore. De exotische eilanden liggen in de Borromeïsche golf ter hoogte van Stresa en zijn een mediterraan paradijs waar natuur en cultuur samenvloeien. Tussen weelderige tuinen, barokke paleizen en natuurlijke schoonheden vormen ze een van de hoogtepunten van het meer. Wij maakten een fantastische dagtrip naar deze rotseilanden die ondanks hun populariteit hun charme hebben behouden.

De meest bekende Borromeïsche Eilanden

Van de groep die bekend staat als de Borromeïsche eilanden zijn Isola Bella, Isola Madre en Isola dei Pescatori de drie belangrijkste, maar Isolino di San Giovanni en de Scoglio della Malghera behoren er ook toe. De naam danken ze aan de prestigieuze familie Borromeo, een vooraanstaande adellijke familie uit de 13^e eeuw die de eilanden kocht en ze veranderde in een elegante en unieke plek vol verrassingen. Tot op de dag van vandaag is de familie eigenaar van Isola Madre en Isola Bella.

Isola Madre

Vanuit Stresa pakken we de veerboot naar onze eerste bestemming, Isola Madre. In de vroege middeleeuwen heette het Isola di San Vittore of Isola Renata en is de grootste van alle eilanden. Het was graaf Lancilotto Borromeo die er in de 16^e eeuw een villa bouwde met een schitterende botanische tuin bestaande uit meer dan 2000 bloemsoorten en zeldzame planten. De villa is opengesteld voor het publiek en wie het bezoekt zal zich omringen met de weelde uit vervlogen tijden.

We vergapen ons aan de natuurlijke schoonheid en genieten van de sprookjesachtige sfeer. Tussen de azalea’s, camelia’s, magnolia’s, palmen en rododendrons schittert het smaragdgroene en blauwe water. De tuin, van bijna acht hectare groot, is met zorg en aandacht aangelegd en ongestoord tussen weelderig groen lopen fazanten en pauwen.

Isola dei Pescatori

We laten de schoonheid van het ‘Moedereiland’ achter ons en varen naar Isola dei Pescatori, ook wel Isola Superiore genoemd. Het enige permanent bewoonde eiland van deze kleine archipel vormt een groot contrast met de andere eilanden. Het bebouwde deel wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van smalle geplaveide steegjes, een promenade en een kleine piazza. Het oude dorp huisveste ooit vissers en heeft nog steeds een pittoreske uitstraling.

We dwalen door de straatjes, bewonderen het met fresco’s beschilderde kerkje en strijken neer op een van de terrassen aan de waterkant. Het eiland is een uitstekende stop om te lunchen, want diverse restaurants serveren vers gevangen vis uit het meer.

Isola Bella

Met de naam die alles zegt, is ‘Isola Bella’, in ieder geval voor ons, de kers op de taart. Het is nauwelijks te geloven dat dit tot de 17^e eeuw niet meer was dan een kale rots. Het was Carlo III Borromeo die in 1630 besloot om het eiland te transformeren in een waar barok paradijs. Het werk werd voortgezet door zijn zoon Vitaliano VI en daarna lieten nakomelingen zich verder inspireren.

Het eindresultaat is dat het tot de mooiste en elegantste paleizen van Italië behoort. En dan spreken we nog niet eens over de tien adembenemende terrastuinen. De historische geboorte van het hele complex heeft 400 jaar tijd ingenomen waar honderden architecten, kunstenaars en ingenieurs aan hebben meegewerkt. De beroemde architect Carlo Fontana zorgde voor de voltooiing van het geheel.

We betreden het majestueuze Borromeo-paleis met zijn twintig weelderige kamers die allemaal gedecoreerd zijn met de mooiste kunst, wandtapijten en meubels. De wandeling gaat door een grenzeloze kunstgalerie van koninklijke zalen met prachtige uitzichten over het meer. Een grote verrassing zijn de grotten op de benedenverdieping, verfraaid met zwarte en witte stenen.

Hoogtepunt van Borromeïsche Eilanden

Ons hoogtepunt is de enorme Italiaanse paleistuin waar je uren in kunt dwalen. Het hart is Teatro Massimo, een enorm complex in de vorm van een soort piramide bestaande uit een mix van architectuur en vegetatie met als kroon een imposant standbeeld van een eenhoorn. De hoge constructie van beelden met mythologische onderwerpen en schelpen wordt afgewisseld met trappen die toegang geven tot diverse balkons. Verschillende tuinen bevinden zich op allerlei hoogtes en zijn versierd met fonteinen, standbeelden, obelisken, doorkijkjes en een verbazingwekkende verscheidenheid aan flora. Vanwege het milde microklimaat gedijen hier allerlei soorten vegetatie.

Tussen de kleurcontrasten zijn het de uit Perzië afkomstige witte pauwen die de aandacht opeisen. Met hun witte verenkleed stelen ze de show en paraderen ze als echte sterren rond over de diepgroene grasmatten.

Met een overdaad aan kleuren en geuren zien we de tot ‘bloementuin’ omgevormde rots steeds kleiner worden en varen we terug naar Stresa. Wij snappen dat een reis naar het Lago Maggiore niet compleet is na een bezoek aan de Borromeïsche eilanden, waarvan Isola Bella een meesterwerk is. Hier smelten kunstschatten en bloemen samen tot een harmonieus geheel. Een bezoek aan deze archipel is een reis naar een tijdperk waar barok en weelde koning was. Ieder met een eigen karakter zijn het ‘drijvende’ pareltjes die de kostbare schatten bewaken.