Een reis langs de Bloemenrivièra

De Rivièra di Ponente is een kuststrook in West-Ligurië die zich uitstrekt van Ventimiglia tot Genua. Ingeklemd tussen de zee en de Apennijnen trekt het al eeuwenlang bezoekers vanwege zijn buitengewone natuurlijke schoonheid en het aangename klimaat. In de 19^e eeuw was het de Engelse adel die deze kust ontdekte en hier ging overwinteren. Zij bouwden kapitale villa’s met schitterende tuinen. De pracht en rijkdom is ook terug te vinden in fraai ingerichte kerken vol kunst en fresco’s en de typische hoge kleurrijke huizen. Reis mee langs de Bloemenrivièra.

Riviera dei Fiori

Het meest westelijke deel van de Riviera di Ponente wordt de Riviera dei Fiori, oftewel de Bloemenrivièra genoemd, en loopt vanaf Cervo tot de Franse grens. Dit is precies de route die wij volgden langs een lint van kleuren, prachtige natuur, mooie plaatsen en onvergetelijke uitzichten.

Cervo

De charme van het rijke verleden is direct zichtbaar als we het mooie dorp Cervo benaderen. Strategisch gebouwd op een heuvel kijkt het dorp, genomineerd als ‘I borghi più belli d’Italia’ oftewel een van de mooiste dorpen van Italië, uit over zee. Het lijkt net of alle geplaveide straatjes omhoogklimmen naar de mooie kerk van San Giovanni Battista.

De naam Cervo is afgeleid van het Latijnse woord ‘servo’ dat dienaar of dienstbetoon betekende. Dit woord werd in de Romeinse tijd vaak gebruikt bij ingangen van herbergen. Het dorp was in het verleden vaak het doelwit van invallen door Saraceense piraten die langs de gehele Ligurische kust plunderden. Lange tijd was dit een bloeiend centrum van koraal dat uit de zeeën van Sardinië en Corsica werd gehaald. Opvallend is het verhaal over een lange onderbreking van de koraalvangst, omdat na een storm meer dan 100 zeelieden zijn verdronken. Vandaar dat Cervo ooit de naam droeg ‘het dorp van 100 weduwen’.

De kerk van San Giovanni Battista werd gebouwd door koraalvissers en wordt door de lokale bevolking ook wel ‘dei corallini’ genoemd. De barokke stijl en het met marmer beklede interieur is een lust voor het oog. Op Piazza Santa Caterina staat het kasteel Clavesana, gebouwd in de 17^e eeuw. We slenteren door de straatjes en tussen de pastelkleurige huizen vangen we af en toe een glimp op van de diepblauwe zee. Aan de voet van de heuvel bevindt zich een mooi strand dat ons verleidt om neer te strijken voor wat strandplezier.

Imperia

We vervolgen onze weg langs een aaneenschakeling van kleurrijke straten en doorkruizen Imperia, ontstaan door een samensmelting van Porto Maurizio, gelegen op een rotsachtig voorgebergte en zich uitstrekt naar zee, en Oneglia. Een doorlopende rij arcades in neoklassieke stijl en vol winkels gaan aan ons voorbij. De kerk van San Giovanni Battista is prominent aanwezig en geliefd bij de lokale bevolking. Het lagergelegen gedeelte van Porto Maurizio wordt gedomineerd door de haven en het is hier een komen en gaan van vissers. Het kleine historische centrum strekt zich rechts van de mooie kathedraal uit en is bezaaid met middeleeuwse huizen en uitzichten.

We vervolgen onze route en laten de omgeving, doordrenkt met een mediterrane sfeer, op ons inwerken. Palmbomen wiegen in de wind en een zacht warme bries geeft ons een aangename verkoeling. Het rijke verleden is overal terug te vinden in een aaneenschakeling van zonovergoten kustplaatsen.

Bussana Vecchia

Ooit was Bussana Vecchia een middeleeuws dorp. Vernietigd door een hevige aardbeving in 1887, maar ‘herboren’, werd het nieuw leven ingeblazen in de jaren 60 van de vorige eeuw. Het waren kunstenaars die hier neerstreken en hebben Bussana Vecchia opnieuw op de kaart gezet. Het internationale kunstenaarsdorp is een groot contrast met de dorpen direct gelegen aan zee.

Nagenoeg alle huizen werden na de aardbeving onbewoonbaar en de inwoners zochten een nieuw onderkomen in de lagergelegen dorpen. Het is een wirwar van nauwe straatjes, trappen en doorgangen. Een wandeling door het dorp is een bijzondere ervaring en de aangename vredige sfeer is in ieder hoekje voelbaar.

Het was het briljante idee van de Turijnse kunstenaar Clizia die verliefd werd op het dorp en andere kunstenaars inspireerde om de verwoeste gebouwen weer bewoonbaar te maken. Ze kregen deze gratis en uitsluitend bedoeld voor artistieke en culturele doeleinden, zonder het als eigendom te kunnen claimen. Met respect voor de oorspronkelijke middeleeuwse structuur zijn veel huizen weer gerestaureerd.

San Remo

We rijden noordwaarts naar San Remo, de stad van festivals en het casino, maar ook die van de Taggiasca-olijven en lavendel. Van bovenaf lijkt San Remo lang en smal, genesteld tussen de heuvels en de zee. De stad wordt ook wel de bloemenstad genoemd en dankt zijn naam aan de weelderige tuinen, perken vol kleurrijke bloemen en de tropische vegetatie in de stadsparken. Daarnaast vindt er ieder jaar, op de dag dat de zomertijd ingaat, het beroemde San Remo in Fiore plaats. Het is een parade waarbij elf gemeenten strijden met gebloemde praalwagens.

De oude stad wordt ook wel Pigna genoemd en bestaat uit huizen die dicht op elkaar zijn gepakt. Hier lijken de smalle straatjes, overdekte passages en pleinen nog uit de middeleeuwen te zijn overgebleven. De moderne stad aan zee heeft het oude vissersdorp omgetoverd tot een elegant toeristisch centrum met luxe villa’s en grote hotels.

We maken een wandeling over de Via Matteotti die ook wel ‘La Tub’ wordt genoemd. Op steenworp afstand bevindt zich de Corso degli Inglesi met zijn casino. Een fietstocht kan gemaakt worden over de Ponente Ligure en biedt prachtige uitzichten op zee. De blauwe kleurschakeringen van de zee, het groene van de zeedennen en het witgele van de mooie stranden hebben ook de beroemde schilder Claude Monet geïnspireerd. Hij schilderde hier maar liefst 34 doeken.

Wie van zon, zee en strand houdt kan neerstrijken bij het strand van Bordighera waar al jaren de blauwe vlag wappert. De Lungomare Argentina is de langste promenade van deze Rivièra en kreeg deze naam na de inhuldiging van Evita Peron.

Dolceaqua

Een paar kilometer landinwaarts steekt de ruïne van Castello dei Doria boven de daken van Dolceaqua uit. Het dorp is beroemd geworden door Monet die het op verschillende schilderijen heeft afgebeeld tijdens zijn reis langs de Ligurische Rivièra. Het pittoreske dorp, uniek vanwege zijn geschiedenis en schoonheid, is de moeite waard voor een bezoek.

Vanaf de Via Roma hebben we een fraai uitzicht op de Ponte Vecchio, gebouwd in de 15^e eeuw met een enkele overspanning en een elegante boog van 33 meter. Nog steeds verbindt de brug de historische kern en het nieuwe gedeelte. Na de brug bereiken we de Via Castello en Piazzetta d’Armi. De klinkerstraatjes worden geflankeerd door hoge huizen die een aangename schaduw geven tijdens warme zomerdagen. Souvenirwinkels en wijnbars verkopen Rossese, de eerste Ligurische DOC-wijn. De meest charmante straatjes vind je in de Scasasse. Het Castello dei Doria is gebouwd op de top van de heuvel en vormde de politieke en militaire macht van de 13^e tot de 18^e eeuw. Boven vanaf het kasteel ontvouwt zich een bijzonder fraai panorama over de gehele vallei.

Apricale

Iets verder vinden we het middeleeuws dorp Apricale met eveneens een kasteel dat eigendom was van de familie Doria. Het behoort tot de mooiste dorpen van Italië en staat op de lijst van de gerenommeerde club ‘I borghi più belli d’Italia’. In het middeleeuws historisch centrum zijn uitstekende restaurants gevestigd. Traditionele Ligurische gerechten die al generatieslang zijn doorgegeven staan op het menu. Zo wordt er aan de kust volop vis gegeten, is het in Apricale ravioli di borragine, konijn en pansarola met mascparpone wat onder andere op het menu staat. Natuurlijk zijn het ook de beroemde pesto en de Genuese foccacia die een hoofdrol hebben in de keuken.

Ondanks dat Apricale enkele kilometers verwijderd is van de intens blauwe kleuren van de zee is het bergdorp nauw verbonden geweest met de kustplaatsen en zijn scheepswerven. Het was hier dat hout werd gekapt voor de noodzakelijke bouw van schepen van de Republiek Genua. Tegenwoordig leeft men van het toerisme en dat is niet zo verwonderlijk, want het historisch centrum staat vol met artistieke en architectonische schoonheden. Een labyrint van steegjes doorkruist het centrum. Smalle doorgangen en steile trappen zijn te vinden tussen de oude muren. Aan de voet van Apricale staat de kerk Santa Maria degli Angeli, versierd met mooie 15^e -eeuwse fresco’s.

De zon is aangenaam warm en we zien de op elkaar gepakte huizen van Apricale steeds kleiner worden wanneer we terugreizen naar de kust.

Ventimiglia

Op steenworp afstand met de Franse grens bevindt zich onze eindbestemming Ventimiglia. Ooit was het een middeleeuws kuststadje en een bolwerk van verschillende hertogen en gekenmerkt door 3 verschillende zielen: de archeologische, de middeleeuwse en de moderne. Twee religieuze meesterwerken zijn de kathedraal van Assunta en de Romaanse kerk van San Michele. Een belangrijke trekpleister is Villa Hanbury met een indrukwekkende botanische tuin en planten uit de gehele wereld, die in perfecte harmonie naast elkaar zijn gezet. Natuurlijk zijn het de stranden die als een magneet bezoekers naar zich toetrekt.

Vanuit een gezellig café met zicht op zee kijken we terug op een kleurrijke reis langs deze prachtige Italiaanse Rivièra. Het is een unieke streek die iedereen zal verrassen met zijn architectonische schoonheden, de met palmbomen omzoomde promenades, oude kerken en weelderige tuinen. Laat staan de mooie stranden en het overheerlijke eten.