Oude wegen doorkruizen Toscane. Het prachtige landschap verandert om de zoveel kilometer van diepgroen tot geel of zachtgrijs. Het vormt al eeuwenlang een inspiratiebron voor tal van schilders. We passeren wijngaarden, olijfbomen en alleenstaande boerderijen omringd door cipressen. Toscane is bezaaid met kunststeden, middeleeuwse dorpen, kastelen en heilige plaatsen. Kloosters, kerken en abdijen zijn er in overvloed. We zijn onderweg naar San Galgano, volgens sommige een van de mooiste en aangrijpendste monument van Toscane.
Een van de grootste gotische kloosters van Italië
In de verte zien we het silhouet van de imposante ruïne van de San Galganoabdij, dat werd gebouwd tussen 1218 en 1268 door Cisterciënzer monniken. Ooit was het een van de machtigste abdijen van de streek. Het reusachtige monument behoort tot een van de grootste gotische kloosters van Italië.
We wandelen tussen de cipressen naar de ingang van het heiligdom. Binnen worden we meteen gegrepen door de majestueuze ruïne. Tussen de hoge pilaren en bogen hangt een bijzondere en mysterieuze sfeer. We dwalen rond en proberen een beeld te vormen hoe men het voor elkaar heeft gekregen in die tijd om zo’n groot complex te bouwen. De abdij heeft de vorm van een Latijns kruis met een schip en zijbeuken. Wanneer we met onze ogen de contouren van de hoge spitsbogen, de kruisgewelven en pilaren naar boven volgen, lijkt het net of de abdij de hemel wil aanraken.
Geschiedenis van San Galgano
Cisterciënzer monniken bouwden meestal op een afgelegen groot stuk grond en in de buurt van een rivier. De keuze om precies hier te bouwen had ook een andere belangrijke reden, want dit was al gewijde grond die al jaren door pelgrims werd bezocht en vereerd. Op de nabije heuvel stond al 30 jaar eerder het mausoleum voor de graftombe van San Galgano, bekend als de Hermitage van Montesiepi.
De legende van de ridder San Galgano
De legende verteld dat de ridder San Galgano Guidotti in 1189 op kerstdag een visioen van de aartsengel Michael kreeg, die hem gebood zijn losbandig leven op te geven en boete te doen. Om hieraan te voldoen en om nooit meer geweld te gebruiken, sloeg hij zijn zwaard in de rotsen bij Montesiepi. Het wonder is dat zijn zwaard niet brak, maar in het gesteente drong tot aan het handvat, waardoor een kruis gevormd werd. Vervolgens verruilde hij zijn leven in als kluizenaar. De legende van de heilige Galgano was zo populair onder pelgrims en monniken, dat de Hermitage om de heilige te eren onder de voet werd gelopen. De oplossing voor de nieuwe abdij van San Galgano was snel gemaakt.
Grootschalige plundering en verlaten
Een paar eeuwenlang floreerde de abdij, maar de machtspositie hield niet lang stand. Eerst was het de pest die het inwonertal aardig uitdunde en tegen het einde van de 14e eeuw vond er een grootschalige plundering plaats waarbij bijna alle inwoners werden verdreven. Rond 1600 verlieten de laatste monniken het heiligdom en de abdij raakte snel in verval. Halverwege de 16e eeuw werd het beschermende lood van het kerkdak gehaald en verkocht. Weer en wind kregen vrij spel en in 1786 stortte het dak in en bij overmaat van ramp werd de 36m hoge klokkentoren getroffen door de bliksem.
Aangetrokken door de eens zo machtige abdij en het mysterieuze verhaal van San Galgano wordt het heiligdom tegenwoordig weer door veel mensen bezocht. En geloof ons, eenmaal binnen de muren van de ruïne word je gegrepen door de grootsheid van het heiligdom en de legende van San Galgano.
0 reacties op “De indrukwekkende abdij San Galgano”