De Traboccokust

Een van de meest verbazingwekkende bezienswaardigheid aan de Adriatische kust, van de lange Italiaanse laars, is te vinden in de regio Abruzzo. De kustlijn van deze regio is gevarieerd met hoge kliffen en lange zandstranden, waarvan verschillende zijn bekroond met de ‘blauwe vlag’ vanwege de schone stranden en het zeewater. Aan deze kust, van Ortano naar Vasto, strekt zich de Costa dei Trabocchi uit. Ze bestaan al eeuwenlang en ze werden zelfs gebouwd tot aan Gargano in Puglia. Tegenwoordig zijn er nog maar 15 trabocchi over. Wij maakten een autotocht langs deze 50 kilometer Traboccokust met prachtige baaien en riffen, waar turkooizen golven het zandstrand oprollen en beuken tegen hoge kliffen.

We laten de drukke stad Pescara achter ons en draaien de bocht om bij het kleine badplaatsje San Vito Chietino. Vanaf hier is het eenvoudig, want borden langs de weg geven al aan waar je moet rijden om de beroemde Costa dei Trabocchi te volgen.

De boeren uit die tijd begrepen maar al te goed, wanneer de gewassen van het land niet goed waren, ze ook de ‘vruchten van de zee’ konden oogsten.

De oorsprong van deze vreemde visinstallaties is niet geheel duidelijk. Er wordt gezegd dat ze al in de 8^ste eeuw werden gebouwd, andere beweren eind 17^de eeuw. Zeker is dat ze zijn uitgevonden door boeren en niet door vissers. ‘La fame spinge il lupo fuori dalla tana’, oftewel ‘honger drijft een wolf uit zijn hol’. De boeren uit die tijd begrepen maar al te goed, wanneer de gewassen van het land niet goed waren, ze ook de ‘vruchten van de zee’ konden oogsten. Ze bedachten een veilig, maar ook een gemakkelijk systeem om te vissen. Zo werd de zee veroverd door de herders en boeren van Abruzzo.

De primitief ogende houten platforms steken af tegen de turkooizen zee. De visinstallaties staan op palen boven het water en zijn bereikbaar via een gammele loopbrug die is opgehangen aan onregelmatige palen en planken. De algehele vorm van deze historische structuur lijkt meer op een reusachtige houten krab. De bekende Italiaanse dichter Gabriele D’Annuzio omschreef het als een kolossale spin. De verhoogde armen met netten eraan kunnen worden opgeheven en neergelaten met behulp van katrollen en touwen. Op deze manier kon men vanaf het land de vangst uit het kristalheldere water scheppen. Ze zien er weliswaar kwetsbaar uit, maar kunnen hevige stormen weerstaan.

De 15 trabocchi die langs de kust zijn overgebleven, worden door een speciale wet beschermd.

Tot voor de Tweede Wereldoorlog konden 4 tot 5 gezinnen leven van de visvangst van een trabocco. Daarna hebben de visnetten hun economische functie verloren. Tegenwoordig hebben ze een culturele rol verworven en zijn ze een architectonisch symbool geworden van dit gebied.

De 15 trabocchi die langs de kust zijn overgebleven, worden door een speciale wet beschermd. Dit heeft ertoe geleid dat ze nu als museum of restaurant dienen. De trabocchirestaurants zijn klein, dus een tafel reserveren is verstandig. Heerlijke lokale visgerechten worden er geserveerd. Beroemd is de lokale brodetto, een stoofpot van vis, zeevruchten en rode peper.

Lanciano

Ongeveer halverwege de Traboccokust ligt enkele kilometers landinwaarts Lanciano. Deze karakteristieke stad ligt in de vallei Feltre. We parkeren onze auto bij de imposante stadsmuren en wandelen richting Piazza del Plabescito. Aan de piazza staat de indrukwekkende Cattedrale di Santa Maria del Ponte die bovenop een oude Romeinse brug is gebouwd. Tijdens de rondwandeling stuit je vanzelf op verschillende andere kerken en religieuze gebouwen. Beroemd is de kerk van Sint-Franciscus en staat bekend om het heiligdom en het eucharistisch wonder dat 1300 jaar geleden plaatsvond. Brood en wijn die in een religieuze dienst werden gebruikt, veranderden wonderbaarlijk in echt vlees en bloed.

Terugrijdend naar de kust door de groene vallei bezaaid met wijnranken, vervolgen we onze route verder zuidwaarts langs de prachtige Costa dei Trabocchi. Sommige trabocchi zijn makkelijk bereikbaar, andere staan verscholen in besloten inhammen. We maakten een tussenstop bij Punta Aderci, een beschermd natuurgebied vlakbij de stad Vasto. Het ongerepte gebied met een rotsachtige kustlijn is populair bij duikers. Vanaf een hoge klif heb je een prachtig uitzicht op de Costa dei Trabocchi.

Vasto

Onze eindbestemming ligt enkele kilometers verderop, namelijk in de charmante heuvelstad Vasto. In de verte zien we de torens en daken van het stadje al boven de palmbomen en olijfgaarden uitsteken. Het stadje is een populaire bestemming vanwege de prachtige nabijgelegen stranden en zee.

Het centro storico ligt rondom de Piazza Rosetti, gedomineerd door het enorme Castello Caldoresco. Het eerste wat ons opvalt zijn de prachtige panoramische uitzichten over de Adriatische Zee, de mooie stranden, de haven en vuurtoren van Punta della Penne. Het middeleeuws centrum is compact en het dwalen door de nauwe steegjes is aangenaam. In een wirwar van straatjes staan verschillende kerken en herenhuizen uit de 15^de eeuw verscholen. In de meeste restaurants zijn uiteraard vis en schaaldieren favoriet, samen met heerlijke Pecorino-kazen gemaakt van schapenmelk.

We kijken terug op een prachtige route langs fraaie kustplaatsen en de mysterieuze ‘kolossale spinnen’. Om de schoonheid te waarderen moet je wat rustiger aan doen om de kleine details en de eenvoudige geneugten te zien die de kust van de Abruzzo onweerstaanbaar maken.