Ongeveer 6 km ten oosten van Palau bevindt zich de beroemde Roccia dell’Orco, de Berenrots. In der loop der jaren heeft deze enorme rots door wind en weer zijn wonderlijke vorm gekregen en lijkt het net op een beer. Ooit diende hij als oriëntatiepunt voor Griekse en Romeinse zeelui, tegenwoordig trekt het vooral toeristen door de spectaculaire vergezichten over zee en de wonderschone Archipel van de Maddalena. We zijn op Sardinië en maken een dagtrip naar de paradijselijke Arcipelago della Maddalena.
De Maddalena-archipel bestaat uit zeven grote eilanden, Maddalena, Caprera, Santo Stefano, Spargi, Budelli, Razzoli en Santa Maria en tal van kleinere eilanden. Samen vormen ze een 12.000 ha groot nationaal natuurreservaat. Het zeewater is kristalhelder en een paradijs voor duikers, zeilers en mensen die willen genieten van ongerepte natuur.
Maddalena
We maken vanuit Palau de oversteek naar La Maddalena en de reis duurt ongeveer 20 minuten. Dit is het grootste eiland van de archipel en is tevens ook het enige dat het hele jaar door bewoond wordt. De beste manier om het kleine stadje te verkennen is te voet. Om het eiland beter te leren kennen hebben wij de auto meegenomen, want beschutte baaien en stranden liggen verscholen en verspreid langs de kust.
Het eiland heeft een lange en interessante geschiedenis en wordt al sinds de prehistorie bewoond. Het waren niet alleen de Grieken en Romeinen die zich hier vestigden. Door de eeuwen zijn er verschillende heersers geweest en wisselde het meerder malen van naam. Tevergeefs probeerde keizer Napoleon het stadje Maddalena, gesticht in 1770, in te nemen. Ook admiraal Horatio Nelson zag in 1804 het strategisch belang om hier aan land te gaan. Vervolgens werd de hele archipel in 1887 door de Savoyes ingericht als marinebasis. Tegenwoordig is het een liefelijk plaatsje dat vooral door toeristen wordt bezocht.
We wandelen het sfeervolle Maddalena in. Klinkertraatjes verbinden kleine piazza’s waar mensen genieten van la dolce vita. De straatjes zitten vol met koffiebars, ijssalons, winkeltjes en restaurants. Piazza Umberto I is het middelpunt en vormt de ‘huiskamer’ waar de lokale bevolking elkaar ontmoet. De Via Amendola loopt langs zee waar 19e -eeuwse huizen kleurrijk afsteken tegen de strakblauwe hemel. Het slenteren door de smalle straatjes en langs de haven is bijzonder aangenaam, vooral ’s avonds langs de Via Garibaldi wanneer na een warme zomerdag de temperaturen afkoelen en de lokale bevolking een passeggiate maakt. Een bezoek waard is de Santa Maria Maddalena kerk.
Om het eiland te verkennen stappen we in de auto om de 20 km lange panoramaweg rond het eiland te volgen. De kustlijn is grillig en het landschap bestaat grotendeels uit rotsen die door erosie gevormd zijn. De begroeiing is schaars en bestaat met name uit maquis. De schilderachtige route gaat langs verbluffende uitzichten en natuurlijk de meest mooie baaien en stranden waaronder Cala Spalmatorebaai, de Stagno Tortobaai en Baia Trinità. De een is nog mooier dan de ander. Bij de kleine kaap Carlotto zijn enkele beschutte baaien waar het behoorlijk rotsachtig is. Fotogeniek is Spiaggia di Tegge en Cala Francese met roze granietrotsen.
Caprera
Aan de oostkant van het eiland gaat een verhoogde weg van 600 meter naar het eiland Caprera. Het eiland is wereldberoemd, omdat hier de Italiaanse held Giuseppe Garibaldi woonde en begraven ligt. Hij staat te boek als de vader van de Italiaanse onafhankelijkheid. Hij kocht dit eiland in 1855, dat eeuwenlang door wilde geiten en schaapherders werd bewoond. Hij stierf er in 1882 en sindsdien trekt het veel mensen die zijn graf bezoeken. Zijn landgoed maakt deel uit van het Compendio Garibaldino. Je kunt een bezoek brengen aan de stallen, aanlegplaatsen en Casa di Garibaldi.
De autoroute over Caprera gaat voor een groot gedeelte door een dennenbos, aangeplant door Garibaldi. Wandelpaden zijn goed gemarkeerd en brengen wandelaars dikwijls naar een adembenemende baai of kreekje. Avonturiers beklimmen de trappen naar de top van de Monte Teialone. De lucht ruikt naar dennen en als we op zee uitkijken zien we alleen de diepblauwe zee en strakblauwe lucht, verder helemaal niets. Het eiland is een ideale plek voor diegene die de eenzaamheid wil opzoeken.
Het zeewater is kristalhelder en geliefd onder duikers op zoek naar het onderwater leven, maar ook grotten en archeologische vindplaatsen. De stranden en baaien zijn niet met de auto bereikbaar, alleen te voet of per boot.
Overige eilanden
Vanuit de havens van La Maddalena of Palau zijn boottochten te boeken naar de andere eilanden. Ze zijn alleen per boot bereikbaar. Zo ligt halverwege Palau en het eiland Maddalena Santo Stefano met het Napoleonfort, gebouwd in de 18e eeuw. Spargi is slechts 2 km in doorsnee, ontoegankelijk omdat het te rotsachtig is, maar bezit het prachtige strand Cala Corsara. Budelli is wereldberoemd om zijn Spiaggia Rossa, roze zandstrand. Tegenwoordig kun je het alleen van veraf bekijken, want het eiland is beschermd en verboden te betreden. Het eiland Razolli bezit het beroemde Cala Lunga strand.
0 reacties op “De Maddalena – archipel”