Het beloofd weer een prachtige dag te worden. We kijken vanaf ons terras naar de heldere blauwe lucht. We worden omringd door de geur van bloesem, citroenbomen en verse koffie. Het wordt een graad of 28C en de mooie kustlijn van Puglia lonkt. We besluiten om een reis te maken langs de hak van Italië, oftewel de Salentijnse kust.
We doorkruizen het platteland van de streek Salento met vele karakteristieke stenen muurtjes en een vegetatie die altijd dreigt te verwelken door de aanwezige dreiging van droogte. Het gebied is bezaaid met agrarische dorpen die worden omringd door olijfbomen en nog meer olijfbomen. Hoe dichter je bij de glinsterende blauwe zee komt hoe ruiger het landschap wordt. De kustlijn is een opeenvolging van kliffen met daartussen strandjes en betoverende baaien.
Otranto
Gelegen aan de Adriatische Zee ligt, genesteld rond een haven, de stad Otranto. Deze pittoreske locatie en het lage tempo van het leven trekt al jarenlang bezoekers. Maar de geschiedenis van de stad is allesbehalve ontspannen. Grimmige en turbulente gebeurtenissen hebben Otranto gemaakt tot wat het nu is.
De stad werd gesticht door de Grieken en werd vervolgens geregeerd door de Byzantijnen en Noormannen, die er de belangrijkste haven van Salento van maakten. De bloeiende haven trok kruisvaarders, pelgrims en handelaren. In 1480 maakten de Turken hier een abrupt einde aan. De Turkse veroveraars plunderden en vernielden de stad. Duizenden mensen kwamen om tijdens de belegering en nog eens 560 inwoners werden gedood die weigerden om zich tot te islam te bekeren. De Chiesa di Santa Maria dei Martiri werd in de 17de eeuw gebouwd op de plek van de slachtpartij. De muren van de Duomo zijn bekleed met schedels en je kunt er een buitengewone kleurrijke mozaïekvloer uit 1165 bewonderen. In de 600.000 steentjes worden historische taferelen en sagen afgebeeld.
We wandelen langs het 15de -eeuwse kasteel en de stevige muren rondom het centrum. Binnen de muren is het een wirwar van smalle straatjes en pleintjes. Aan de Corso Garibaldi zijn souvenirwinkels gevestigd en bij de restaurants in de haven kun je de beste visgerechten proeven.
Net iets ten zuiden van Otranto zijn de ondergrondse grotten van Porto Badisco, gevuld met schitterende stalagmieten en stalactieten. Volgens de legende was dit de plek waar Aeneas aanmeerde na zijn vlucht uit Troje. We vervolgen onze route langs de kustweg met zijn steile kliffen en vergezichten over de heldere turquoise zee. We passeren het kuuroord Santa Cesárea Terme, waar heet zwavelhoudend water uit de holtes van de rots komt. Langs de kust staan verdedigingswerken die herinneren aan de verdediging tegen de Turken.
Santa Maria di Leuca
Op het zuidelijkste puntje van de hak wordt Capo di Santa Maria di Leuca omringd door eveneens steile kliffen en zandstranden. Hier ontmoeten de Adriatische en de Ionische zee elkaar. Op de 102 meter hoge kalkstenenrots Punto Meliso staat een kerk met een vuurtoren, die al eeuwenlang schepen begeleidt van de ene zee naar de andere. Het barokke heiligdom staat te schitteren in honingkleurig steen, die herhaaldelijk is vernietigd en weer opgebouwd, wederom door de plunderende Turken. In het dorp wandelen we langs de jachthaven en over de promenade. Er is een verscheidenheid aan architecturale stijlen, waaronder Moors en Art Nouveau. Met een uitzonderlijk mild klimaat tot in oktober, trekt Leuca al sinds begin van de 20ste eeuw toeristen.
Een boottocht of een plons in het heldere zeewater is een must. Vanuit de jachthaven vertrekken boten voor een rondvaart naar diverse grotten in zee, waarbij het smaragdgroene licht weerkaatst in het daglicht. Beroemd zijn de Grotta Treporte en Grotta di Giganti, een paleolithische vindplaats.
Een goed idee, na een dag op het water, is om te genieten van een prachtige zonsondergang en om daarna aan tafel te gaan bij een lokale trattoria op het centrale plein. Kijk niet raar op, want ook om middernacht gaan hier nog gasten aan tafel.
We vervolgen de kust naar het noorden richting Gallipoli. Het omliggende binnenland biedt niet alleen uitzicht op wijngaarden en olijfbomen, maar ook op tabaksvelden. Verscholen tussen de lage heuvels liggen dorpen met ieder een typisch landelijk karkater. De meeste daarvan vertonen middeleeuwse overblijfselen en barokke architectuur.
Gallipoli
De oude Griekse stad ligt op een eiland dat met een uitloper is verbonden. Het historisch centrum is perfect bewaard gebleven. We wandelen door de smalle straatjes en barokke gebouwen staan aan rustige piazza’s. De prachtige stad werd niet voor niets door de Grieken gedoopt met de naam ‘Kále polis’, wat mooie stad betekent.
Door de geografische ligging van Salento hebben er ontelbare beschavingen hun sporen achtergelaten. Invloeden uit Normandië, Frankrijk, Spanje, maar ook van de Grieken, Romeinen en Byzantijnen zijn overvloedig aanwezig. Dit heeft geleid tot talloze verschillende rassen en culturen, die elk een bedrage leverde aan rijke en gevarieerde tradities. Aan de kust van de hak van de Italiaanse laars kun je je helemaal laten onderdompelen in de rijkdom van het goede Salentijnse leven.
0 reacties op “Langs de hak van de Italiaanse laars”