Italië is recordhouder wat betreft UNESCO-Werelderfgoedlocaties. UNESCO definieert zijn Werelderfgoed als plaatsen ‘van uitzonderlijke universele waarde voor de mensheid’ en probeert dit erfgoed te beschermen voor toekomstige generaties. Verspreid door de laars vind je een eindeloze reeks aan bezienswaardigheden. Van historische steden en dorpen tot oude ruïnes tot schitterende kunst en architectuur. Wij maakten een UNESCO reis door Campanië.
Een reis langs verschillende UNESCO sites in de zuidelijke regio Campanië is gevarieerd en gaat langs een koninklijk paleis, een wereldstad vol contrasten, ’s werelds bekendste archeologische vindplaats en een adembenemende kustlijn.
Koninklijk paleis van Caserta
Tijdens een van onze eerste reizen naar het diepe zuiden van Italië, hadden we als tussenstop Caserta. Hier vind je een van de mooiste paleizen van Italië, het koninklijk Paleis van Caserta dat sinds 1997 op de UNESCO-lijst staat. Het was de koning van Napels, Karel van Bourbon, die in 1750 de opdracht gaf om een paleis te bouwen die het paleis van Versailles en het koninklijk paleis van Madrid moest overtreffen.
Het paleis is spectaculair als je het van veraf ziet. Aanvankelijk werd gedacht om het complex in de hoofdstad Napels te bouwen, maar Caserta werd uiteindelijk gekozen omdat het in het achterland beter beschermd kon worden tegen vijandelijke aanvallen. Het project werd toevertrouwd aan de architect Luigi Vanvitelli die ook de taak kreeg om er een park bij aan te leggen. De eerste steen werd geplaatst in 1752 en de bouw werd later in 1774 overgedragen aan Carlo, de zoon van de inmiddels overleden Luigi Vanvitelli. Na bijna 100 jaar werd de bouw voltooid in 1845.
De opdracht was voltooid en de cijfers vertellen de grootsheid van het gehele werk. Zo is het park 120 hectare groot en is het paleis 249 meter lang, ruim 37 meter hoog en telt het 1200 kamers met 1742 ramen.
Eerst betraden we de indrukwekkende trappen met twee majestueuze marmeren leeuwen. We bezochten diverse vertrekken en betraden de schitterende troonzaal. Daarna wandelden we door het immens grote park, een voorbeeld van een 18e -eeuwse Italiaanse tuin met uitgestrekte grasvelden, bloembedden en enorme fonteinen met prachtige ornamenten. Achterin vind je de beroemde Giardino Inglese (Engelse tuin) met eveneens watervallen en exotische flora.
Historisch centrum van Napels
Een bezoek aan het historisch centrum van Napels betekent een reis door de tijd van meer dan 2000 jaar. Het is een schatkamer vol geschiedenis en architectuur en staat sinds 1995 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Deze stad vol contrasten werd gesticht als Neapolis door Griekse kolonisten in 470 v.Chr. en heeft daarna verschillende volkeren gehuisvest die allemaal weer hun stempel hebben gedrukt. Het centro storico verzamelt artistieke stijlen en invloeden van opeenvolgende overheersers.
Tijdens onze eerste kennismaking met Napels werden we overdonderd door de energie van de stad. Chaotisch, ruig en lawaaiig tegelijk. Ondanks het relaxte en de ontspannen mentaliteit van de inwoners bruist het van het leven. Zelfs als je veel Italiaanse steden hebt bezocht, is Napoli met geen ander te vergelijken. Bereid je dus voor op het uitbundige, kleurrijke en rumoer van deze Zuid-Italiaanse metropool.
Hoogtepunten van Napels
Napels houdt al je zintuigen bezig. Hoogtepunten zijn de weelderige kerken en kastelen, musea van wereldklasse en dan is er nog de wirwar van straatjes met al het wasgoed dat wappert tussen de gevels. Traditionele koffiebars en restaurants lijken altijd hun deuren geopend te hebben en dan is er nog het ondergrondse Napels. Spaccanapoli staat vol met ambachtelijke winkels en je kunt er het echte bruisende leven van de stad ervaren.
Napels staat bekend om zijn culinaire specialiteiten en is de geboorteplaats van ’s werelds meest bekende gerecht, pizza! Verwen jezelf met heerlijke lokale pastagerechten of met alles wat uit zee komt. Daarnaast vinden wij hier de koffie en het gebak oh zo lekker! De diverse zoetigheden zijn niet te weerstaan. Soms lijkt het wel of alles hier lekkerder is dan elders. Napels is onmogelijk om in één keer te leren kennen.
We laten de bruisende stad aan zee achter ons en reizen door naar misschien wel ’s werelds bekendste archeologische vindplaats, Pompeï.
Pompeï en Herculaneum
Aan de voet van de Vesuvius ligt het grootste archeologische gebied van Italië dat grote indruk op ons heeft gemaakt. Tot de 16e eeuw was Pompeï volledig vergeten tot het bij toeval werd ontdekt door een architect, andere beweren een boer, die een opmerkelijke vondst deed bij de rivier de Sarno. Maar het was pas in de 18e eeuw dat men daadwerkelijk begon met het blootleggen van de antieke stad, die door de uitbarsting van de Vesuvius in 79 n.Chr. geheel werd bedolven met as en lava.
Hoewel Pompeï de beroemdste Romeinse vindplaats in Campanië is, zijn de overblijfselen van het nabijgelegen Herculaneum nog beter bewaard gebleven. Deze site wordt trouwens ook minder druk bezocht en de Villa Oplontis in Torre Annunziata herbergt enkele van de meest spectaculaire oude Romeinse muurschilderingen in de wereld. In 1997 zijn alle drie de locaties opgenomen in de UNESCO-Werelderfgoedlijst.
Volgens historici was het 24 augustus van het jaar 79 toen Pompeï volledig werd bedekt onder een dikke laag lava en as. In een paar uur tijd werden meer dan 20 duizend inwoners verrast door een inferno van vuur, waarvan naar schatting zo’n 18 duizend mensen het niet meer konden na vertellen. Na drie dagen was de stad zo goed als ‘begraven’ en bleef het meer dan 17 eeuwen verborgen.
Sinds de eerste opgravingen, die met grote zorg zijn uitgevoerd, heeft het geleerden, archeologen en nieuwsgierige bezoekers van over de hele wereld getrokken. In de afgelopen jaren zijn er nog steeds weer nieuwe ontdekkingen gedaan en blijft men onderzoek doen naar de antieke wereld. Laat je verwonderen door delen van muren, opgegraven straten en villa’s, maar ook het grote forum dat het centrum van het sociale en openbare leven vertegenwoordigde. Er is een amfitheater waar gladiatoren hebben gevochten. Er zijn tempels van Jupiter, Isis en Apollo.
Pompeï is een plaats van kunst, geschiedenis, architectuur, archeologie en cultuur. Het is zo’n plek die je een keer in je leven moet hebben bezocht.
De Amalfikust
De pastelkleurige dorpen langs de Amalfikust zijn wereldberoemd. Deze kustlijn langs de Golf van Salerno staat sinds 1997 op de UNESCO-Werelderfgoedlijst en omvat maar liefst 13 dorpen (Amalfi, Atrani, Cetara, Conca dei Marini, Furore, Maiori, Minori, Positano, Praiano, Ravello, Scala, Tramonti en Vietri sul Mare). Zoals door UNESCO omschreven, is de kust van Amalfi een voorbeeld van het mediterrane landschap en van grote en culturele waarde als gevolg van zijn topografie en historische evolutie.
De verscheidenheid en schoonheid van zowel de kust als de dorpen doen je steeds weer versteld staan. Pastelkleurige dorpen klampen zich vast aan de steile en rotsachtige kliffen die direct oprijzen uit het dieplauwe water van de Middellandse Zee. Positano is misschien wel de beroemdste. Indrukwekkend was onze route over de bekende SS163, volgens vele de mooiste kustroute van Europa. De weg slingert langs de grillige kustlijn en je komt ogen te kort. Het ene uitzicht is nog mooier dan het andere.
We passeren kliffen, terrasvormige hellingen bebouwd met wijnstokken en boomgaarden en doorkruizen schilderachtige dorpen. Ooit was de Costiera Amalfitana een belangrijke plek, want Amalfi ontwikkelde zich tot in 839 tot een belangrijke onafhankelijke maritieme republiek. Sindsdien was het een belangrijke speler in de zeevaart en had nauwe contacten met culturen rond de Middellandse Zee waar veel handel mee werd gedreven. Historische monumenten vertellen de rijkdom van deze zeevaartgeschiedenis. Zo is de kathedraal van St. Andrea een hoogtepunt. Het domineert de centrale piazza met zijn hoge stenen trap. Het is een mix van Arabische en Byzantijnse stijl.
Na Atrani klimt de kronkelige weg SS373 naar boven naar Ravello dat wordt gekenmerkt door zijn prachtige villa’s en tuinen met weids uitzicht op zee. De monumenten van het charmante plaatsje getuigen van het glorieuze verleden ten tijde van onder andere de maritieme republiek. Hier heb je geweldige uitzichten op de kustlijn, een toplocatie om te genieten van een voortreffelijke mediterrane sfeer.
Voor de meeste bezoeker stopt het hier, maar dat is jammer, want verder zuidwaarts herbergt Salerno een van de mooiste parken en twee belangrijke archeologische vindplaatsen.
Nationaal park Cilento
De kustlijn van Cilento bevindt zich in het uiterste zuiden van de regio tot de grens met Basilicata. Het hele gebied is bijna 200.000 hectare groot. Het nationaal park Cilento en Vallo di Diano met de archeologische vindplaatsen Paestum en Velia en de Certosa di Padula werden in 1998 opgenomen in de UNESCO-Werelderfgoedlijst.
De Cilento was de grens tussen de Griekse kolonies van Magna Graecia en de inheemse Lucanische en zelfs de Etruskische volkeren. In de middeleeuwen was dit een belangrijk kruispunt voor handel.
Naast de Griekse tempels in Paestum en overblijfselen van de stad Velia, is Cilento de thuisbasis van het enorme San Lorenzo klooster. Verspreid door het gebied liggen authentieke dorpen en gehuchten en is het de plek waar traditionele buffelboerderijen de overheerlijke Mozzarella di Bufala Campana DOP produceren.
Deze UNESCO-trip is een goed startpunt om de regio Campanië te verkennen, mocht je dat nog niet gedaan hebben. Maar ook voor degene die het gebied al eerder hebben bezocht, want Campanië blijft je keer op keer verrassen en betoveren.
Booking.com
0 reacties op “Een UNESCO reis door Campanië”